ประเภทสิ่งประดิษฐ์ : สิ่งประดิษฐ์ด้านเทคโนโลยีด้านการเกษตร ปี 2557

ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม ดังนั้น ในปีหนึ่ง ๆ จะมีซากพืชเป็นจำนวนมาก เช่น ฟางข้าว ต้นข้าวโพด หรือกิ่งไม้จากการตกแต่งกิ่งออกจากลำต้นภายหลังการเก็บผลแล้วของสวนผลไม้ต่าง ๆ ซึ่งโดยปกติจะ นำมาเผาทำลายทิ้งอย่างน่าเสียดาย เพราะซากพืชบางอย่างสามารถนำมาใช้ทำอาหารสัตว์ หรือปุ๋ยพืชสด อีกทั้ง สามารถนำไปใช้ในการเพาะเห็ดได้ ดังนั้น หากมีเครื่องหั่นย่อยซากพืชที่เหมาะสมกับสภาพเศรษฐกิจและสังคม และการเพาะปลูกพืชของเกษตรกร ก็จะสามารถช่วยให้เกษตรกรลดต้นทุนการผลิตของตนลงได้ รวมทั้งถ้าหากนำซากพืชที่หั่นย่อยมาใช้เพาะเห็ดก็จะเป็นการเพิ่มรายได้ให้แก่เกษตรกรอีกทางหนึ่ง ซึ่งจะเป็นการช่วยลดปัญหาทางด้านมลภาวะของสิ่งแวดล้อมจากการเผาซากพืชได้อีกทางหนึ่งด้วย ชุดบด หั่น ย่อย แบบเกลียวหนอน แกนซังข้าวโพด เปลือกข้าวโพดสด การพัฒนาสิ่งประดิษฐ์เครื่องบด หั่น ย่อยวัสดุเส้นใยจากพืช (Grinder shredded fiber materials)เพื่อตอบสยองยุทธศาสตร์การอาชีวศึกษาด้านการอาชีวศึกษา เป็นการส่งเสริม สนับสนุนให้เกิดการเรียนรู้ และทักษะในกระบวนการประดิษฐ์ คิดค้น นวัตกรรมและเทคโนโลยีการเกษตรและยังเป็นเครื่องที่จะช่วยบด หั่น ย่อย วัสดุเส้นใยให้ละเอียดก่อนที่จะนำไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ต่างๆ เช่น กระถางต้นไม้ในการเพาะปลูกพืช กระถางต้นไม้ชำร่วย หรือกระถางต้นไม้เทียมไว้ประดับภายในอาคาร ผลการทดลองพบว่า เครื่องบด หั่น ย่อยวัสดุเส้นใยจากพืช (Grinder shredded fiber materials) สามารถย่อยวัสดุเส้นใยจากพืช จำนวน 1 กิโลกรัม ใช้เวลา 4นาที กากชานอ้อย ได้ปริมาณหลังย่อย 950 กรัม ปริมาณคงเหลือคิดเป็น 95 % เหลือเศษเส้นใยกากชานอ้อย 50 กรัม เปลือกข้าวโพด ได้ปริมาณหลังย่อย 800 กรัม ปริมาณคงเหลือ คิดเป็น 80 % ซังข้าวโพด ได้ปริมาณหลังย่อย 900 กรัม ปริมาณคงเหลือคิดเป็น 90 % เศษใบไม้แห้ง ได้ปริมาณหลังย่อย 950 กรัม ปริมาณคงเหลือ คิดเป็น 95 % เศษกิ่งไม้ขนาดเล็ก ได้ปริมาณหลังย่อย 600 กรัม ปริมาณคงเหลือ คิดเป็น 60 % ฟางข้าว ได้ปริมาณหลังย่อย 850 กรัม ปริมาณคงเหลือ คิดเป็น 85 % ต้นกล้วย ได้ปริมาณหลังย่อย 400 กรัม ปริมาณคงเหลือ คิดเป็น 40 % และ ต้นมะละกอ ได้ปริมาณหลังย่อย 800 กรัม ปริมาณคงเหลือ คิดเป็น 80 % เพื่อนำไปใช้ในการเกษตร เช่น เศษหญ้าทำอาหารสัตว์ เปลือกและซังข้าวโพดนำไปทำก้อนเพาะเชื้อเห็ด เศษผัก ผลไม้ นำไปทำน้ำหมักชีวภาพ ชานอ้อยนำไปผสมทำพืชหมักอาหารสัตว์เป็นต้น เป็นความมุ่งเน้นในการนำเอาวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร มาใช้ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด โดยศึกษามุ่งเน้นคุณสมบัติลักษณะของวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร มาสับและบด ย่อยให้ละเอียด และสามารถช่วยเกษตรกรชาวสวนทั่วไปในการจัดการกับเศษซากพืช สามารถนำไปใช้ประโยชน์เป็นวัสดุคลุมดินหรือทำปุ๋ยหมักคืนสู่ธรรมชาติ ซึ่งถือได้ว่าเป็นการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอันจะนำไปสู่การพัฒนาระบบการเกษตรแบบยั่งยืน

อาจารย์ที่ปรึกษา
1. นาย ศศิขันธุ์ กล้าขยัน
2. นาย ทวีศักดิ์ บุญธรรม
3. นาย ประเทือง บุปผาชื่น
4. นาย ธีรพงษ์ พลศิริ
5. นางสาว เปมิกา บุญศิวนนท์
6. นาย สุลิยะกอน ทองสะหวัด
7. นาย วรรณชนะ โสภาบุตร

ผู้ประดิษฐ์
1. นาย อนุชา หงอกพา
2. นาย ทรัพย์อนันต์ สอนเสนา
3. นาย บุญญฤทธิ์ เกาะน้อย
4. นางสาว อมรรัตน์ วงษ์สาสืบ

ถ่ายทอดเทคโนโลยี, เสาะหาผู้รับอนุญาตใช้สิทธิ

15 กันยายน 2564

TRL-7 นำผลงานไป ทดลองใช้แล้ว

Directory ประชาสัมพันธ์เท่านั้น

ยังไม่ได้กำหนดราคา

ไม่ระบุ

สำนักวิจัยและพัฒนาการอาชีวศึกษา

-

28 กันยายน 2564